Natuur en parken
De stomerij van de familie Vlek
Het "Meertje van Vlek" (Jan Jurrissenplantsoen) is genoemd naar de familie Vlek, die de Gooische Stoomwasserij (1895-1962) exploiteerde. De voorloper van dit bedrijf, formeel de "NV Gooische Stoomwasscherij en bedrijfsautogarage" geheten, werd in 1895 opgericht door G.H.C. Vlek.
Binnen dit bedrijf werd, met de hulp van was- en strijkmachines, het wasgoed van klanten verwerkt.
Het gebouw van de wasserij, inclusief eigen watertoren en zeepziederij, lag niet in het dorp Naarden zelf maar temidden van landerijen.
Het halen en brengen van en naar de klanten vond tot de Eerste Wereldoorlog met paard en wagen plaats. Later werden deze door drie vrachtauto's vervangen. Klanten kwamen niet alleen uit 't Gooi maar waren zelfs woonachtig in Soest, Eemnes en Bilthoven.
Oprichter Vlek overleed in 1919 op 42-jarige leeftijd en werd opgevolgd door zijn jongere broer, J.N.M. Vlek, later wethouder van de gemeente Naarden. In 1927 werd het familiebedrijf omgezet in een NV, die zich naast de wasserij zou richten op de handel in en reparatie van auto's.
Vlek overleed in 1935, waarna de leiding in handen kwam van zijn weduwe, zijn zoon en H.J. Amsen. Rond deze tijd werd met de bouw van een nieuw wasserijgebouw begonnen. Intussen rukte de bebouwing echter op, zodat de eerste huizen al zichtbaar werden op de Jan ter Gouwweg.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog weigerde de directie van de wasserij voor de Duitsers te gaan werken, zodat men in 1944 gedwongen was het bedrijf te sluiten. Dat was ook omdat er geen zeep en kolen door de bezetter meer werden verstrekt.
Cor Vlek, zoon van eerder genoemde Vlek, verzamelde in het ketelhuis van de wasserij wapens voor de Binnenlandse Strijdkrachten, die van hier verder getransporteerd werden.
Na de oorlog kreeg de wasserij een grote klant, namelijk het Canadese Verlofcentrum in Amsterdam. De klandizie groeide verder aan met hotels uit Amsterdam, zoals het Amstel, Polen, Europe, Victoria en anderen.
Bevorderlijk voor de groei en bloei van de stomerij was verder, begin jaren vijftig, de installatie van apparatuur voor chemisch reinigen. Het einde van het bedrijf naderde echter al met rasse schreden en werd veroorzaakt door de opkomst van de huiswasmachine.
In 1962 maakte de massale verkoop daarvan aan particulieren en bedrijven een einde aan de doodstrijd van de Gooise Stoomwasserij en hielden alle bedrijfsactiviteiten op.
Het machinepark werd geveild en de gebouwen en grond verkocht aan de firma Weyers. Slechts de naam van het meertje van Vlek herinnert nog aan de wasserij van de familie Vlek.
Bronvermelding
1997. G.J.M. Vlek. De Gooische Stoomwasserij Naarden, bijna vervlogen herinnering in De Omroeper. Bladzijde 54-63
|
|
