Horecagebouwen
Vroege periode
Hotel Café Parkzicht werd in 1907 in opdracht van C. Sliphorst door de Bussumse architect G.J. Vos op de Brinklaan 25 (op de hoek met de Brediusweg) in Bussum ontworpen. De naam Parkzicht sloeg op het in ontwikkeling zijnde Prins Hendrik Park. Een dag pension in het hotel, dat 7 kamers telde, kostte in die dagen 3 gulden.
Wat Parkzicht wellicht voor had op andere etablissementen en waarmee het dan ook adverteerde was dat het gebouw op 4 minuten lopen van het station en op 10 minuten wandelen van het Bosch van Bredius lag. Sliphorst was niet lang eigenaar van het hotel want al snel verkocht hij het door en kwam het in het bezit van F.J. van Beek.
Soms was het hotel het toneel van Wild West taferelen: zo gaf in maart 1920 de ene bezoeker aan de andere een Walther-pistool met de mededeling dat dit wapen ongeladen was. Plotseling ging echter toch een schot af dat de argeloze ontvanger in de buik trof. Hij werd opgenomen in de Majellastichting, waar de kogel verwijderd werd.
Latere tijd
Of deze gebeurtenis van invloed is geweest of niet, op woensdag 21 september 1921 zou Hotel Café Parkzicht door notaris S. Scheffelaar Klots in het openbaar worden geveild en verkocht. De kadastergegevens waren indertijd: kadaster sectie E, nummer 491, groot 4 aren en de kooppenningen dienden op 19 oktober 1921 betaald te zijn. Scheffelaar Klots kondigde op 7 september 1921 in het Algemeen Handelsblad echter aan dat de veiling uiteindelijk niet doorging.
Intussen ging het leven op Parkzicht gewoon door en werden er in de weekeinden muziekconcerten gegeven om de toegestroomde klanten te amuseren. Tot 1931 was de heer A. Hillegers eigenaar en uitbater, toen het hotel van eigenaar wisselde en S. Schenck de nieuwe uitbater werd.
De heer Hillegers stond overigens niet alleen als hotelier bekend. Zo introduceerde hij in 1930 de zogenaamde elektrische dynamo pathefoon, een instrument dat fraaie muziek voortbracht. Met name in de beginjaren werd Hotel Café Parkzicht veelvuldig gebruikt voor allerlei vergaderingen en bijeenkomsten.
Nadat Schenck Parkzicht had verkocht kreeg hij toch spijt en in 1937 meldde hij in de Gooi- en Eemlander de expoitatie van Parkzicht, dat hij nu Hotel Pension Den Hoeck had gedoopt, vanaf 1 oktober 1937 toch weer op zich te nemen. De naam Den Hoeck werd later gewijzigd in simpelweg Hoeck.
Nog weer later, in het midden van de jaren vijftig, werd het hotel herdoopt in Hotel Cecil, een naam die het zou blijven dragen tot het in 1993 opnieuw een andere naam kreeg. In 1975 besloot de toenmalige hoteleigenaar, R.J. Hofmann, het hotelgedeelte te sluiten en verder te gaan onder de naam Café Cecil.
In deze periode ging het bergafwaarts met Cecil, dat een slechte naam wist op te bouwen door de vele vechtpartijen en drugshandel, een vage herinnering aan de schietpartij die haar jeugd ontsierd had. De nieuwe eigenaar, Drijfhout, wist Cecil in 1992 echter te rehabiliteren en het jaar daarop te hervormen tot het nog immer goed lopende restaurant Archibald Schimmelpenninck.
Zie ook
